Misschien wel de mooiste promotie ooit: Verslag van een historische dag: zondag 16 mei 2010

 

Zondag 16 mei 2010 is een datum die met gouden letters bijgeschreven zal worden in de historie van Excelsior. Een wondermooie en onvergetelijke dag. De dag waarop Kralingen promoveerde ten koste van Spangen. Oost won van West. Een verslag van een prachtige middag – en avond.

Het is al laat in de avond als Jan-Dirk Stouten van RTV Rijnmond zich meldt in de businessruimte van Stadion Woudestein. Het feest ter gelegenheid van de promotie is dan al een tijdje in volle gang. De verslaggever stort zich in het feestgedruis, maar wordt meerdere malen aangeschoten door supporters van Excelsior. Dat hij er wel van zal balen dat Sparta is gedegradeerd en dat Rijnmond altijd een voorliefde heeft voor West.

Stouten gaat in discussie met de fans en zegt dat hij toch echt heel erg enthousiast reageerde na de gelijkmaker van Excelsior op Het Kasteel. De fans geloven hem niet, maar het geluidsfragment dat later die avond op de website van RTV Rijnmond wordt geplaatst, geeft de journalist gelijk. ‘Wat gebeurt hier?!’ roept hij uit nadat Fernandez de bal achter Varkevisser heeft geschoten. ‘Wat gebeurt hier?!’ herhaalt hij. Daarna spreekt hij woorden waarmee hij de stadsderby van 16 mei 2010 treffend en kernachtig samenvat: ‘Het is gek, het is macaber. Het is prachtig en lelijk tegelijk!’

Met mij zullen veel Excelsior-fans het verslag nog wel een paar keer hebben teruggeluisterd op de site van RTV Rijnmond. Nagenieten heet dat. Ook de beelden van die weergaloze treffer van Guyon Fernandez, het feest na afloop van het laatste fluitsignaal, de bus die het parkeerterrein opdraait van Woudestein, waar honderden fans stonden te wachten om hun helden binnen te halen. Kippenvel. Koude rillingen door wat deze promotie bij zo veel mensen heeft losgemaakt.

Het is ruim voor twee uur, zondagmiddag 16 mei 2010, als de eerste supporters het parkeerterrein van Stadion Woudestein op komen. Terwijl de selectie in het spelershome nog een sportmaaltijd nuttigt, start in de kantine de inschrijving voor de twee supportersbussen die naar Spangen zullen rijden. Ook worden de laatste van de in totaal 650 beschikbare kaarten voor het uitvak verkocht. Voor het eerst zal Excelsior het uitvak vrijwel geheel uitverkopen.

De sfeer is redelijk relaxt, maar vanaf het moment waarop de spelersbus wegrijdt, worden verschillende supporters toch nerveus. De 0-0 in de thuiswedstrijd mag dan een gunstig resultaat lijken, Excelsior moet op Het Kasteel dan wel minimaal één keer tot scoren komen. Het vertrouwen lijkt groot bij de fans, maar bij velen is het optimisme gespeeld, lees je van de gezichten af. In werkelijkheid is over de uitkomst van deze strijd geen zinnig woord te zeggen. Het kan letterlijk alle kanten op gaan.

Om half vier komen de twee bussen in beweging. De bussen rijden dwars door de stad van Kralingen naar Spangen. De stemming zit er onderweg goed in. Een half uurtje later bereiken de bussen het stadion, waar het uitvak inmiddels al behoorlijk gevuld is. De rest van het stadion is niet helemaal uitverkocht, dat zal ook zo blijven. Toch opvallend dat Het Kasteel voor de belangrijkste wedstrijd van het jaar nog flinke lege plekken vertoont.

De eerste helft van de wedstrijd is niet goed, al krijgt Excelsior via Jerson Ribeiro (twee keer) en Daan Bovenberg wel een aantal grote kansen om de score te openen. Het zijn deze doelpogingen die het vertrouwen bij de supporters alleen maar doen toenemen. Medewerkers van Sparta, die deze middag toch al op van de zenuwen waren, hebben het nu helemaal niet meer. ‘We zijn vier keer door het oog van de naald gekropen’, zo vat een van hen de eerste helft samen

Ook na rust duurt het lang voor de wedstrijd echt op stoom komt. De spanning vergoedt echter alles. Dan breekt de 88e minuut aan. Luis Pedro heeft de bal en stormt het strafschopgebied van Sparta binnen. De invaller speelt de bal iets te ver voor zich uit en lijkt hem kwijt. Dan komt Cor Varkevisser om onduidelijke reden met zijn armen richting Pedro. Hij brengt de aanvaller van Excelsior ten val en scheidsrechter Van Hulten kan maar één ding doen: hij legt de bal op de stip.

Met nog twee minuten te gaan, is het feest op het Excelsior-vak. Alsof de buit al binnen is, wordt de strafschop gevierd. ‘Hij moet er nog in’, wordt hier en daar geschreeuwd. Niemand die het hoort. Guyon Fernandez, die tot dan toe nog geen goede actie heeft gehad, neemt plaats achter de bal. Ineens wordt het stil op Het Kasteel. Ergens ver weg klinkt de fluit van Jack van Hulten. Fernandez neemt zijn aanloop en schiet de bal ruim naast het doel. Een explosie van vreugde van de tribunes, gevloek vanuit het Excelsior-vak. Ongeloof, woede en verdriet vechten om voorrang.

Tijd om bij te komen is er niet. Niet veel later is de bal aan de andere kant. Voor iedereen het goed en wel in de gaten heeft, klinkt er gejuich. Sparta heeft gescoord. ‘Rydell Poepon houdt Sparta in de Eredivisie’, zegt Ruud van Os op Radio Rijnmond. Zo voelt het ook. Verslagen zakken de spelers van Excelsior in elkaar. Hun wereld is voor even ingestort. Fernandez verbergt zijn gezicht in zijn shirt. Zwart. De kleur die zo treffend past bij deze omstandigheden.

Of het geloof weg is, weet niemand. Daarvoor gaat het allemaal te snel. We zitten al in blessuretijd, maar Van Hulten laat nog aftrappen. De bal komt bij Norichio Nieveld. Die aarzelt niet en geeft hem een hijs naar voren. Daar staat Leen van Steensel klaar om hem door te koppen. Guyon Fernandez, het gezicht weer uit zijn shirt, staat klaar om hem op te vangen. Hij legt de bal zo neer dat hij in de draai kan uithalen en hem snoeihard langs de verraste Varkevisser schiet.

Opnieuw staat alles een fractie van een seconde stil. Wat er daarna allemaal gebeurt, valt nauwelijks te reconstrueren. Fernandez stormt rechtstreeks naar de hoek waar de Excelsior-fans zitten, trapt tegen een reclamebord en heeft een tel later alles en iedereen van Excelsior om zijn nek hangen. Ook op de tribune vliegt alles en iedereen over elkaar heen. Supporters die bovenin het vak staan, liggen ineens onderaan de trap. Juichend, schreeuwend, huilend.

Als in een waas beleven we dit moment met z’n allen. Geen idee hoe lang het moment geduurd heeft, maar plotseling rolt de bal weer. Er komt zelfs nog een kans voor Sparta. Een vrije trap, met zelfs Cor Varkevisser in de zestien. Het zal toch niet… Vandaag kan immers alles. Arjan van Dijk heeft de bal. Er wordt geschopt, geduwd, misschien wel geslagen. Maar Arjan van Dijk HEEFT de bal.

Dan klinkt het eindsignaal. Terwijl Spartanen huilend en verslagen op de grond vallen, trekt Fernandez nog maar eens een sprint naar het uitvak. Gevolgd door alles en iedereen van Excelsior. Opnieuw buitelt iedereen over elkaar heen. Zowel op het veld als op de tribune. Op de hoofdtribune ontstaat een tweede ‘feestfront’ met medewerkers van de club en sponsoren. Binnen in Het Kasteel wordt het happy hour afgelast, de barbecues uitgedaan en de muziek uitgezet. Het is prachtig en lelijk tegelijk. En dat is het. Gelukkig slaat dat prachtig op Excelsior.

Er gebeurt van alles. Er wordt gefeest, maar tegelijkertijd staat er ineens een aantal boze Sparta-fans aan het hek te rukken. Politie en stewards grijpen razendsnel in en drijven de boze Spartanen naar buiten. Het feest in de hoek gaat door, terwijl de rest van het stadion leegstroomt. Uiteindelijk moeten we een half uur binnen blijven zitten tot de situatie buiten rustig is. Het komt ons niet slecht uit. Even zitten. Even laten bezinken. Even beseffen wat een bijzonder moment dit is.

Als de situatie eindelijk rustig is, vertrekken de fans die met eigen vervoer zijn via de achterzijde van het stadion. Als de bussen even later wegrijden, zien we dat er een flinke groep Spartanen voor de hoofdingang van het stadion staat. Wij feesten door, de hele weg terug naar Kralingen. Daar gaat het feest verder. Eerst op het parkeerterrein, daarna op de tribune en het veld van Stadion Woudestein en uiteindelijk in de businessruimte waar spelers, sponsors, medewerkers en supporters samen feest vieren. Zoals dat alleen bij Excelsior kan. Een zanger zorgt voor een extra tintje en het bier stroomt onafgebroken.

Het was een fantastische dag, een fantastisch feest, een explosie van vreugde die vergroot werd door de tegenslagen die aan de treffer van Guyon Fernandez voorafgingen. Of Excelsior iets te zoeken heeft in de Eredivisie moet blijken. Op zondag 16 mei 2010 was die vraag niet relevant. In twee duels wonnen we dikverdiend van Sparta. Dat telt. Misschien wel de mooiste promotie ooit. Een dag om nooit te vergeten.

Gepubliceerd in Pro Excelsior Magazine, juni 2010