Column: Kleurrijk Kralingen

 

Als je rood en zwart te vaak in de wasmachine gooit, wordt het vanzelf roze en grijs. Een slap aftreksel van wat ooit krachtig, fier en fel oogde. Maar dat roze vonden ze wat te ver gaan, dus daar hebben ze lichtgeel van gemaakt. En dan krijg je dus het uittenue, voor alle duidelijkheid. Een leuke combi wellicht voor de meiden van de hockeybuurtjes van Leonidas, maar een aanfluiting voor een voetbalploeg met ambities.

Je staat al met één nul achter als je je trainingsjackie uitdoet, de te- genstander schiet spontaan in een stuip. Ja leuk hoor, op een tropische boulevard, maar niemand neemt je serieus aan de aftrap op een voetbalveld. Het zijn die kleine dingen die het (niet) doen, maar strijden en winnen staat toch haaks op lichtgeel en grijs? Dat is als een bokser met ovenwanten, een roeier met een pollepel, het is geen porem en levert je bepaald geen voordelen op.

Tot zover de ergernis, want met de keuze voor de nieuwe trainer werd toch echt een gewaagde maar frisse keuze gemaakt. Daar worden de liefhebbers blij van. Een man van de club, die als vakman z’n steentje al jaren bijdraagt als fysio. Maar ook een voetbaldier pur sang, met alle diploma’s en kennis op zak. Een mooi track record als trainer bij de amateurs, maar nu dus aan het roer in Kralingen. Met een gemêleerde selectie, zoals eigenlijk al jaren. Veel geld is er niet, maar wel een gezonde ambitie om steeds makkelijker mee te draaien in het rechterrijtje.

Dat je net iets eerder zeker bent van lijfsbehoud, dat zou de nieuwe lat in Oost moeten worden. Dat gaat dit jaar ook lukken, Poldervaart gaat er op zeker nog iets moois van kneden (ja hij maakt ‘m gewoon), al is de start nog niet erg voortvarend. Negen uit acht is te mager, zeker als je kijkt naar de gepromoveerde clubs die je toch onder je zou moeten zien te houden. Emmen, Fortuna en de Superboeren zijn op papier de zwakkere broeders. Maar staan stiekem minimaal nagenoeg gelijk of hoger op de lijst. Andere clubs als Groningen en Zwolle gaan nog klimmen, dus dan begint het gelazer al.

Een simpele tip vanaf de zijlijn, alle ballen op Mahmudov. Gewoon voor de leeuwen gooien, die Scandinaviër met z’n Hanson kapsel heeft het (nog) niet dus dan moet je doorpakken naar de tweede optie. Veel ingewikkelder is het niet. Die iele IJslander eruit en die Balkan bikkel erin. Flets geel en grijs wordt spontaan weer felrood en zwart. De Macedonische Nederlander schiet ouderwets makkelijk uit de losse heup, een killer in de zestien. We krijgen toch traditioneel de nodige tegengoals, dus al het beschikbare torinstinct is welkom. De Jupiler League is al vaker een prima springplank gebleken, we hebben helaas geen budget voor Premier League huurconstructies. Als je geen Bulthaup of Poggenpohl centen hebt, ga je toch gewoon naar de Keuken Kampioen?

Met sportieve groet, Hansie Hansie

Deze column staat gepubliceerd in het eerste Pro Excelsior Magazine van dit seizoen. Alle verhalen in dit magazine worden geschreven door en voor supporters. Meer dan dit soort verhalen lezen? Het magazine wordt zaterdag voor de wedstrijd tegen Vitesse uitgedeeld aan alle leden van Supportersvereniging Pro Excelsior!