Een sprankje hoop

 

Over de wedstrijd tegen Ajax kunnen we kort zijn. De 6-2 nederlaag, de zevende op rij, lag in de lijn der verwachting, behalve dan dat Excelsior twee keer wist te scoren in de Arena. Meer doelpunten dan in de laatste zeven wedstrijden bij elkaar.

Ook de nieuwe trainer Ricardo Moniz hield de ploeg grotendeels intact. De enige wissel die niet het gevolg was van een blessure, was dat Dennis Eckert speelde in plaats van Ali Messaoud. Excelsior had weinig in te brengen in de Arena, maar toch gaf deze wedstrijd een sprankje hoop.

Niet alleen door de twee doelpunten, waarvan de uithaal van El Hamdaoui (3-1) een fraaie was. Er leek een meer zelfverzekerde ploeg te staan. De koppies gingen niet hangen na weer een tegendoelpunt, zoals wel gebeurde in de thuiswedstrijd tegen Ajax. Bij vlagen, vooral in het begin van de tweede helft, liet Excelsior bovendien aardig voetbal zien.

Minder is dat het doelsaldo – dat aan het einde wel eens doorslaggevend kan zijn – nu even slecht is als dat van FC Emmen (-34), dat met drie punten meer vijftiende staat. En er waren ook weer ouderwetse momenten te zien. Excelsior stond vaak bijna stil als het in de aanval ging, en de bal werd te vaak aan een Ajacied verspeeld. Telkens als Ajax de spaarstand voor Juventus-uit even vergat en aanzette, lag de bal achter Alessandro Damen. Behalve de zesde van Dolberg geen mooie doelpunten, maar goed uitgespeelde goals of dankzij slecht verdedigen.

Al met al biedt het spel wel wat meer perspectief voor de week van de waarheid, die komende zondag aanbreekt. Eerst Willem II-thuis, dan op donderdag en zondag ADO-uit en AZ-thuis. ADO lijkt al uitgespeeld, en tegen die tijd kan ook de derde plaats uit zicht zijn voor AZ.