Interview met speler van het jaar: Roland Alberg

 


Jaap Bontenbal en Theo Melgert hebben de prijs voor speler van het jaar overhandigd aan Roland Alberg. Foto: Willem Moret

Vlak voor de aftrap van de laatste wedstrijd tegen PSV ontving Roland Alberg de bokaal behorende bij de uitverkiezing van Pro Excelsior speler van het jaar. De middenvelder volgt hiermee Daan Bovenberg op die vorig seizoen door de supporters werd gekozen. Zelf spreekt Alberg bescheiden van ‘een aardig seizoen’. De vraag of de Kralingse fans hem ook volgend jaar bij Excelsior kunnen bewonderen, beantwoordt hij met een grote glimlach.

Hij had last van een dubbel gevoel, geeft Roland Alberg toe. Natuurlijk was hij blij met de uitverkiezing tot Pro Excelsior speler van het jaar, maar tegelijkertijd was hij die middag teleurgesteld over de degradatie van Excelsior. ‘Die prijs is een beloning voor mezelf, maar ik vind het heel jammer dat wij het niet hebben gered. Het was ook niet nodig geweest. De laatste weken zaten wij vol vertrouwen en lieten we goed voetbal zien.’
‘Als team speelden we de laatste weken goed, maar we gaven toch steeds tegendoelpunten weg. Desondanks bleven we geloven in een goede afloop en dat was ook mogelijk geweest. Alleen op laatste speeldag was het natuurlijk lastig. We wisten dat het heel moeilijk zou worden om van PSV te winnen. Uiteindelijk won De Graafschap van ADO Den Haag en maakte het helemaal niet meer uit. Dat was een grote domper.’
De ommekeer was volgens Alberg de uitwedstrijd tegen FC Utrecht: ‘Of, dat had de ommekeer moeten worden. We stonden met 1-2 voor, maar verloren uiteindelijk met 3-2. Dat was echt niet nodig geweest’, stelt hij. ‘We hebben onszelf daar niet beloond. We waren zo dicht bij een overwinning, maar we gaven het weg. Dat is daarna nog een paar keer gebeurd. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat wij beter zijn dan De Graafschap, maar zij spelen in de play-offs en wij niet. Qua punten zijn wij laatste, maar ik vind toch dat we het qua voetbal, als team en club top hebben gedaan.’
Persoonlijk maakte Roland Alberg afgelopen jaar een prima ontwikkeling door. Zijn contract bij AZ werd niet verlengd en hij kwam naar Kralingen in de hoop zoveel mogelijk minuten te maken. Uiteindelijk speelde hij 34 wedstrijden en zijn spel werd geroemd. Toch spreekt hij zelf over niet meer dan ‘een aardig seizoen’. ‘Ik werk elke dag keihard om mezelf te ontwikkelen en dat is aardig gelukt. Desondanks zijn er nog meerdere punten die beter kunnen.’
Zijn bescheidenheid siert hem, maar Alberg werd door RTV Rijnmond wel gekroond tot talent van het jaar en door de supporters van Excelsior tot speler van het jaar. ‘Dat is mooi voor mij’, lacht hij. En voor de club Excelsior. Vanaf de eerste wedstrijd tegen Feyenoord stond ik er en ben ik in de basisopstelling gebleven. Het was een zwaar seizoen, maar ik heb me staande gehouden. Dat had ik vooraf niet durven dromen. Het meeverdedigen gaat steeds beter, maar ik kan dan nog meer verbeteren. Hetzelfde geldt voor mijn scorend vermogen. Na de winterstop scoorde ik al meer, maar dat moet nog beter. Ik moet ook zorgen dat ik constanter word in mijn spel.’
De laatste weken was duidelijk te zien dat Alberg goed kan samenspelen met Luigi Bruins. ‘Klopt’, geeft hij toe. ‘Wij voelen elkaar goed aan, dat zag je ook aan die steekpassjes waaruit ik kon scoren. Hij is een goede voetballer en het was heel fijn dat hij ons op het laatst kwam versterken. Ik voel vaak aan waar hij de bal gaat geven of hoe hij gaat lopen. Datzelfde heb ik met Kevin Jansen. Overigens zijn ook de oudere spelers belangrijk geweest. Joost en Edwin praten veel met de jonge spelers en ik heb daar veel aan gehad.’
‘Dat de supporters mij uiteindelijk hebben gekozen als beste speler is natuurlijk geweldig. Aan de andere kant baal ik, want als spelers hadden we graag iets teruggedaan voor de club en de supporters door in de Eredivisie te blijven. Voor mij is het een teleurstelling dat dit niet is gelukt, maar ik kan me voorstellen dat het voor de supporters nog vervelender is. Maar dat ze mij als beste speler hebben gekozen is natuurlijk mooi, daar ben ik ze heel erg dankbaar voor.’
Uiteraard zijn de supporters benieuwd of zij Roland Alberg ook volgend seizoen in het roodzwart kunnen bewonderen. Hij beantwoordt deze vraag met een grote glimlach: ‘Zoals het er nu uitziet wel, want ik heb nog een contract voor één seizoen. In de voetbalwereld weet je het echter maar nooit. Ik heb natuurlijk ambities en zie wel wat er gaat gebeuren. Wat er ook gebeurt, ik kijk met een goed gevoel terug op dit jaar. Natuurlijk niet vanwege de degradatie, maar wel vanwege de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt.’

Gepubliceerd in Pro Excelsior Magazine, juni 2012