Nul rendement in Venlo

Excelsior moet na zaterdagavond omlaag kijken. Zo werd Adrie Poldervaart zaterdagavond bij Radio 1 geconfronteerd met de 1-0 nederlaag in de uitwedstrijd tegen VVV-Venlo. Of dat de hoofdtrainer zorgen baarde, en hoe het kon dat Excelsior vergeleken met vorig seizoen nu zo laag stond.

Poldervaart vond het maar een vreemde conclusie. Hij had gelijk. De verslaggever leek zijn huiswerk niet gedaan te hebben. “Het seizoen loopt redelijk synchroon. Het verschil is dat de ploegen om je heen ook punten pakken.” Tot vorige week liep het seizoen wat betreft punten evenredig, en toch was de voorsprong op de degradatiezone zeven punten kleiner.

Tegenover RTV Rijnmond was er ook niets op te merken aan de analyse van Poldervaart: “Als we onze kansen maken staan we hier heel anders”. Want ook al was de wedstrijd in Venlo van beide kanten matig, kansen kreeg Excelsior voldoende. Alleen ontbrak opnieuw het rendement.

Excelsior had een droomstart kunnen beleven, als VVV-doelman Lars Unnerstall na tien minuten geen wonderbaarlijke redding had gebracht op een enorme kans van dichtbij van Marcus Edwards – een steekpass van Ali Messaoud ging eraan vooraf. Vlak na rust waren de rollen omgedraaid, maar was een corner het meest haalbare.

Er stond toen een 1-0 tussenstand op het scorebord. Beide ploegen hadden zich neergelegd bij een eerste helft zonder doelpunten, tot Messaoud in de achtervolging een domme en onnodige overtreding – er stonden nog zes verdedigers achter hem – maakte op Peter van Ooijen. Uit de vrije trap die volgde kopte Johnatan Opoku raak. Excelsior protesteerde hevig, maar de elf rood-zwarten op het veld leken als enige iets gezien te hebben.

Het was niet het eerste moment dat Messaoud zich niet van zijn beste kant liet zien. Twintig minuten voor tijd speelde hij de bal weg voor de voeten van Unnerstall. Het enige wat hij hoefde te doen was de bal passen op Mounir El Hamdaoui, en die had voor een leeg doel kunnen intikken. Maar Messaoud had véél te véél tijd nodig, liep zelfs nog een stukje terug en liet de bal voor zijn voeten wegspelen.

Ook al speelde Messaoud bij vlagen dramatisch, zoals zo vaak had hij wel zijn momenten. Zo ook een kwartier voor tijd, toen hij een goede beweging na een geweldige steekpass van de jarige Luigi Bruins op de lijn voor gaf op Elías Már Ómarsson. De IJslander leek de gelijkmaker binnen te koppen – in de eerste minuut na zijn invalbeurt – maar weer was er een wonderbaarlijke redding van de uitblinkende Unnerstall.

Ómarsson had niet veel later opnieuw de gelijkmaker op zijn naam kunnen zetten. Hij nam een verre bal van Ryan Koolwijk – gespeeld vanaf de eigen helft – geweldig aan binnen de zestien, maar schoot de bal net diagonaal voorlangs.

Excelsior kreeg zelfs nog zes minuten en dertig seconden blessuretijd om alsnog te scoren. Maar al had de ploeg door gevoetbald tot de kerst, de bal ging er waarschijnlijk toch niet in. Ook VVV kreeg heus meer kansen dan die ene kopbal van Opoku, maar liet Excelsior vooral in de tweede helft aan de bal. Zodat Excelsior het spel moest maken, en de Limburgers konden verdedigen. Een tactiek die goed voor ze uitpakte.

Het doet wellicht vermoeden dat Excelsior een prima wedstrijd speelde in Venlo. Het tegendeel was waar. Want buiten deze momenten was het spel traag, leek het strafschopgebied van VVV verboden terrein, en was de inspiratie ver te zoeken. Zo kreeg de wedstrijd in Venlo een heel ander gezicht dan vorig seizoen, toen Excelsior zich officieus veilig speelde. Als dat dit seizoen wederom gebeurt, zal dat zeker nog een aantal weken duren.