De weg kwijt op bezoek bij Helmond Sport
Zou het echt gaan gebeuren? Na anderhalf jaar waarin de tegendoelpunten je om de oren vlogen, kon Excelsior in Helmond een clubrecord evenaren. Vijf competitieduels op rij zonder tegengoal, dat gebeurde slechts vier keer eerder. En het blijft voorlopig voorbehouden aan de jaren 1962, 1963, 1988 en 2001. Cynisch genoeg werd er juist op deze avond weer als vanouds verdedigd. Excelsior was de weg kwijt en ging met een 2-1 nederlaag op zak terug naar Rotterdam.
In de nieuwste Cor Potcast werd al duidelijk dat Excelsior te maken had met coronaperikelen. Wie besmet zijn is onduidelijk, maar onder meer Zwarts ontbrak en dat zorgde voor wat wisselingen in de basiself. Niemeijer schoof door naar linksvoor, Ormonde-Ottewill keerde weer terug in de basis maar dan wel op het middenveld. Ook verzorger Mario Meijer ontbrak, zo bleek bij de eerste blessurebehandeling, net als Mendes Moreira, Van der Meer, Den Heeten en de langer afwezigen Bruins en Van Rooijen.
Onherkenbaar
Na de toss tussen twee oude bekenden van elkaar, Jeff Stans en Sander Fischer, kreeg Excelsior de ruimte om het spel te maken. Toch was de eerste grotere kans na een kwartier spelen voor de thuisploeg. Excelsior kreeg kansjes, maar liet Helmond zeker niet zweten en halverwege kantelde de wedstrijd zelfs. In de 27ste minuut was het uit de eerste de beste corner raak voor de thuisploeg. Iedereen liet Goselink vrij, die Excelsior al koppend de eerste tegengoal in 491 minuten.
Daarna waren de Kralingers de weg kwijt. Het was niet best tot aan het rustsignaal. Met de minuut stond er een onherkenbaarder en slordiger Excelsior op het veld. Althans, vergeleken met de afgelopen weken. Oude tijden leken te herleven met paniekvoetbal en de nodige ruimte achterin. Pas in de derde minuut van de blessuretijd kwam Excelsior er aanvallend weer uit en dat resulteerde in de eerste echte kans (Niemeijer stuitte op de doelman), maar het had op dat moment al zomaar 2-0 kunnen staan.
Jeff Stans
Met Oude Kotte voor Baas probeerde Dijkhuizen met een ingreep op het middenveld in de rust orde op zaken te stellen. Excelsior startte opnieuw sterker en bracht in de eerste minuten al meer dreiging dan in de hele eerste helft. Binnen drie minuten wist Ómarsson vanuit een kansloze positie zoals het hem betaamt gevaar te stichten, maar weinig lukte op deze vrijdag de dertiende. Het was dan ook Helmond dat de voorsprong na een kwartier verdubbelde. Opnieuw uit een corner werd ditmaal nota bene Stans vogeltjevrij gelaten.
Met Seys in de ploeg voor Tjoe-a-on zette Dijkhuizen de ploeg vervolgens opnieuw om, maar hij kon niets anders dan toekijken hoe een comeback steeds onwaarschijnlijker werd. Want een aansluitingstreffer zat er eigenlijk alleen een kwartier voor tijd in (maar Meijer kwam vrij voor de goal niet bij de bal). Die kwam er dan toch in de 94ste minuut via wie anders dan Ómarsson, maar dat was gezien het late moment slechts een doekje voor het bloeden.
Dus werd Helmond Sport geen slachtoffer van een Excelsior dat een clubrecord evenaarde, maar voorkwam Excelsior juist een negatief clubrecord van de thuisploeg. Want Helmond wachtte al vijftien thuisduels op een zege, en het blijkt dus mogelijk om te verliezen op De Braak. Na elf punten in vijf duels komt er een einde aan een goede reeks van Excelsior. Een teleurstellende avond om snel te vergeten. Kop omhoog en op naar Jong AZ-thuis.
Helmond Sport – Excelsior: 2-1 (1-0)
27. Jelle Goselink 1-0
58. Jeff Stans 2-0
90+4. Elías Már Ómarsson 2-1
Gele kaart: Guus Joppen, Sander Vereijken en Jeff Stans (Helmond Sport)
Scheidsrechter: Martijn Vos
Toeschouwers: 0
Opstelling Excelsior: Alessandro Damen, Siebe Horemans, Sander Fischer, Hervé Matthys, Nathan Tjoe-a-on (62. Dylan Seys), Mats Wieffer, Brandon Ormonde-Ottewill, Julian Baas (46. Thomas Oude Kotte), Thomas Verhaar (62. Stijn Meijer), Elías Már Ómarsson en Reuven Niemeijer
Foto’s: Sander Wesdijk
Beste Marinus Dijkhuizen,
Ik heb alle vertrouwen in je als trainer, je bent rustig, doet geen stomme praat en je past bij de club.
Maar een aantal dingen begrijp ik echt niet, kun je die eens toelichten.
1. Waarom hebben wij een rechtsachter die waarschijnlijk bij een derde divisionist nog niet mee zou kunnen? En waarom staat hij iedere wedstrijd in de basis en wordt nooit gewisseld? De tegenstanders laten hem lekker lopen want gevaarlijk is hij niet want hij kan geen fatsoenlijke voorzet geven. Waarom speelt Aberkane niet? Die deed het vorig seizoen echt niet slecht heeft voetballend veel meer in zijn maar, laat verdedigend ook wel eens een steekje vallen maar dat staat niet in verhouding tot die van de huidige rechtsachter. Geef Aberkane een kans.
2. Heb je nog steeds niet gezien dat Oude Kotte alleen maar achteruit kan voetballen? Altijd de minst risicovolle weg: terug. Als we vooruit willen voetballen hebben, moeten je hem niet opstellen.
3. Thomas Verhaard, Marinus, dat kan echt niet meer. Leuke kerel, leuke podcast maar het tempo van een slak. Technisch nog allemaal prima, maar dan wel een paar niveautjes lager.
4. Sander Fischer, deed het een paar wedstrijden aardig maar wat zakte hij weer door het ijs de laatste wedstrijd. Verviel weer in zijn oude fout, denken dat hij kan voetballen en met de bal gaan lopen. Wat negen van de tien keer helaas niet goed uitpakt.
5. Robin van de Meer, vervelend dat hij geblesseerd is geraakt en fijn dat hij weer mag voetballen, maar liever niet meer in het eerste van Excelsior. Als Robin erin komt kost het meestal punten en hij heeft ongeveer het halve veld nodig om te. draaien.
Laten we hopen dat de Menor Luigi snel weer kan spelen en al die jonge gasten aan de hand kan gaan nemen, want dat doe je fantastisch, die jonge talenten laten spelen. Heerlijk om te zien hoe onbevangen, technisch goed, snel…..hadden we er nog maar meer zo.
Dus Marinus, bedank die oude jongens krentenbrood voor hun inzet en parkeer ze bij de oude mannenhoek.
En verder, keep up the good work!